vrijdag 30 mei 2008

Een dag uit.......

Eén ding is zeker: Met ons kun je best een dag uit gaan.
We besloten maar eens op stap te gaan naar die binnenzee. Je weet wel; dat hier ergens in de buurt ligt.

Zo gezegd, zo gedaan.

De volgende dag gingen we op weg. Waar ligt het ook al weer in de buurt? Chalons en Champagne toch? Dus Tommetje ingesteld op Chalons.
Goed idee zou je zeggen, maar nee, Tom besloot het voor gezien te houden en dan wordt het toch wat lastiger.

We vinden het trouwens erg mooi hier. Elke keer dat we hier komen ziet het er anders uit. Deze keer waren het vooral de koolzaadvelden die extra opvielen



Hoe heet dat meer eigenlijk? Lac du Der ofzo? Hmmmmmmmm, na enige tijd leek het ons toch beter om maar een supermarché op te zoeken om een kaart aan te schaffen. Zo gezegd zo gedaan. Het meer heet dus Lac du Der Chantecoq. Zaten we er niet ver naast.

We waren alleen al veel te ver doorgereden. Uiteindelijk kwamen we na goed twee uur aan en hebben een tijd lang bij het meer rondgehangen, genietend van het heerlijke weer.




Hier zullen we aankomende zomer vast nog wel weer naar toe gaan. Je kunt er zwemmen, vissen, maar ook surfen, zeilen. Er zijn heel veel verschillende soorten vogels. Met name in de herfst schijnen hier veel kraanvogels te zijn. Dus echt wel de moeite waard om vaker te komen.

En de terugweg? Binnen het uur waren we weer in Vienne le Chateau. :)

donderdag 22 mei 2008

De keuken tegelen....

Eén van de projecten die we deze dagen in ieder geval voor elkaar wilden brengen was het tegelen van de keukenwand.
En ja, het is gelukt.



We worden steeds meer allround. ;)

Tegelen, voegen en uitpoetsen.

zaterdag 17 mei 2008

Wat een sausje kan uitmaken....

Langzamerhand wordt het tijd om toch maar eens in de keuken aan de slag te gaan.

Dat is trouwens gemakkelijk gezegd dan gedaan. Want we hebben deze na aankomst weer behoorlijk volgestouwd met alle meegenomen spullen uit NL.

Het plafond is bijna donkerbruin. Dit maakt de keuken in zijn geheel natuurlijk ontzettend donker.
Arie heeft zich hier dan ook op zijn allercharmantst ;) mee bezig gehouden.

Het plafond is trouwens erg slecht. Daar moeten we mettertijd maar een ander oplossing voor zien te vinden. Een spanplafondje er onderdoor of iets dergelijks. Maar voor nu zit dat er nog niet in.

Maar 1 ding is zeker. Het ziet er op het eerste gezicht toch al weer een heel stuk beter uit. Maar natuurlijk is daar nu net weer GEEN foto van.

vrijdag 16 mei 2008

Maar eerst even over onze aankomst.....

Na een wat langere reis dan normaal (Files in België, ivm wegwerkzaamheden) kwamen we aan het begin van Koninginne(mid)dag aan.

Gelijk de boel uitgepakt. Het viel al op dat een buurtvrouw bij de buurvrouw alle luiken naar beneden deed.
Toen ze Liesbeth weer naar buiten zag komen groette ze vriendelijk, kwam even de hand schudden en vertelde ons (Arie was er inmiddels bij gekomen) dat de buurvrouw erg ziek was en in het ziekenhuis was opgenomen. Ze zal ook niet meer terugkomen in haar huis, maar verhuizen naar le maison de retraite (het bejaardenhuis) omdat ze onder andere niet meer lopen kan.
Wij vonden het erg prettig dat dit ons verteld werd.
Even later kwam de overbuurman achter om het hoekje kijken en vroeg naar Liesbeth, Arie was al druk aan het werk en hij wilde hem waarschijnlijk niet "storen".
Hij vertelde dat het bij hen traditie is, dat men in de nacht van 30 april op 1 mei, 's nachts met allerlei losstaande dingen gaat slepen, (niet vernielen) en dat je dan de volgende dag door het hele dorp kon lopen zoeken naar je spullen. Hij bood aan om onze aanhanger in zijn garage te plaatsen. Super toch!

Verder was er de volgende dag een grote wandeling in de streek met start in Vienne le Chateau waar heel veel mensen aan mee zouden doen.
Ook vroeg hij of we van vissen hielden. In de buurt is een vismeer wat hij ons binnenkort wel een keer wilde aanwijzen.

En wat nu zo geweldig voor ons is in dit verhaal:

1. We begrepen gewoon vrijwel alles. We konden een gesprek voeren, vragen stellen en dat voelde ontzettend goed. Je leert gewoon het beste door te doen.
Thuis wat zaken ophalen, werkwoordjes leren enzo helpt natuurlijk wel. Maar als je het dan in praktijk brengt is het nogal eens anders.
Maar elke keer blijkt het dus beter te gaan.

2. De omgang met een aantal buurtgenoten. Men is zo vriendelijk, behulpzaam.
Een reden die er voor zorgt dat wij er ons heel erg snel ontzettend thuis voelen.

Dus wij zeggen vanaf nu:


Ahum

dinsdag 6 mei 2008

Het wordt steeds leuker om te p..... ;)

Arie heeft zich tijdens één van de afgelopen dagen bezig gehouden met het aansluiten van de waterleiding naar het toilet en het vast aanleggen van de waterleiding voor boven, waar mettertijd een douche, boiler en badkamermeubel zullen komen.


Het hoogtepunt van deze werkzaamheden was wel het volgende:

Oke, de toiletruimte zelf lijkt nog nergens op. Die moet echt nog wat mooier worden, maar wat geweldig dat we nu gewoon kunnen doortrekken. Wat een luxe is dat. :)