Nadat we vrijdags de gevel een mooi likkie hadden gegeven en het afscheidskadootje van onze campingvrienden uit Argeles hadden opgehangen bij de voordeur (jullie weten nu wat dat betekent ;)) was het de zaterdag erop eindelijk zo ver.
Onze eerste visite arriveerde. Aangezien we nog geen logeerplekken voor gasten hebben, betrokken zij het Tulipier hotel in Vienne, maar overdag en tot laat in de avond waren ze bij ons. Het hotel is gelukkig een aanrader, begrepen we.
Het was beregezellig. Het stond dan ook in het teken van heerlijk bijkletsen, barbecueën, ontbijten en natuurlijk vooral ook de boel bekijken.
Leuke tips vlogen onze om de oren.
zaterdag 23 augustus 2008
Voorbereiding
Voordat de gevel geschilderd kon gaan worden waren we al bezig geweest met schilderen van de vensterbankjes.
Maar ook het raamkozijn moest nog aangepakt worden. Mettertijd gaan we er waarschijnlijk nieuwe kozijnen in plaatsen, maar we hebben nog geen nieuwe kozijnen gevonden.
We hebben eerst gekozen van het opknappen daarvan en het vervangen van het glas. Die waren echt niet meer schoon te krijgen.
Na het afkrabben bleek trouwens dat het kozijn van eikenhout gemaakt is.
Dus superdegelijk. Niet rot, maar wel hier en daar wat krom getrokken en af en toe wat gescheurd door het slechte (geen) onderhoud.
Misschien laten we het dus ook wel zo.
Nadat dat achter de rug is, kunnen we eindelijk de luiken definitief opengooien als we er zijn.
Tot die tijd vonden wij het geen gezicht.
De buurtgenoten vinden dat wat onzin, dat maakt toch niet uit. Maar ja, wij zijn Nederlanders he......
Maar het lijkt inderdaad zo wel dat we ons wat afsluiten.
Nadat dit dus aangepakt was, is dat tijdperk voorbij. ;)
Maar ook het raamkozijn moest nog aangepakt worden. Mettertijd gaan we er waarschijnlijk nieuwe kozijnen in plaatsen, maar we hebben nog geen nieuwe kozijnen gevonden.
We hebben eerst gekozen van het opknappen daarvan en het vervangen van het glas. Die waren echt niet meer schoon te krijgen.
Na het afkrabben bleek trouwens dat het kozijn van eikenhout gemaakt is.
Dus superdegelijk. Niet rot, maar wel hier en daar wat krom getrokken en af en toe wat gescheurd door het slechte (geen) onderhoud.
Misschien laten we het dus ook wel zo.
Nadat dat achter de rug is, kunnen we eindelijk de luiken definitief opengooien als we er zijn.
Tot die tijd vonden wij het geen gezicht.
De buurtgenoten vinden dat wat onzin, dat maakt toch niet uit. Maar ja, wij zijn Nederlanders he......
Maar het lijkt inderdaad zo wel dat we ons wat afsluiten.
Nadat dit dus aangepakt was, is dat tijdperk voorbij. ;)
zondag 17 augustus 2008
De abri....
De abri in de tuin stond ons nog niet aan. Het zag er natuurlijk erg krakkemikkig uit.
Afbreken vonden we geen optie, omdat je er natuurlijk best nog aardig wat in kwijt kunt.
De oplossing was uiteraard wel weer vlot gevonden.
We plaatsen er hout omheen.
Afbreken vonden we geen optie, omdat je er natuurlijk best nog aardig wat in kwijt kunt.
De oplossing was uiteraard wel weer vlot gevonden.
We plaatsen er hout omheen.
Op de volgende twee foto's kun je trouwens goed zien wat voor hoogteverschil we in de tuin hebben. Het loopt na het eerste terras erg snel op. Het afdakje is overigens bedoeld voor houtopslag.
En dat ziet er al weer een stuk opgeruimer uit :)
Et voila!!