De verhoudingen zijn bepaald..... :)

Enige tijd geleden werd al duidelijk gemaakt hoe de verhouding tussen Arie en Liesbeth is.

Niet alles lukt in één keer......

In de zomervakantie hadden we al een poging gedaan om tegels in de wc te leggen. Maar wat een ramp. De tegels die we hadden uitgezocht waren erg dun en braken zo af. Dat was dus geen succes.

In Nederland dus tussendoor maar weer nieuwe tegels uitgezocht. We hebben mooie gevonden, nog mooier dan de eerste keus, dachten we.

Afgelopen weekend gingen we dus voor poging twee.

Je gelooft het of niet, toen we het pak opende bleken er heel wat tegels kapot te zijn in het midden. Heel vreemd en behoorlijk balen. Nu konden we weer geen vloertje leggen.

Maar gelukkig hadden we nog een aantal oude tegels van de vorige keer bewaard en wat schertst onze verbazing. Het was vrijwel precies hetzelfde, de tegel was alleen deze keer iets dikker (ondanks de kapotte) en er zat ietsiepietsie meer relief in.

De dunnere tegels hebben we nu achterin gelegd en niemand die het verschil zal zien. ;)

Gelukkig dat we zo standvastig in onze smaak voor de wc tegels waren.

Over details gesproken........

We ontdekten trouwens nu pas wat grappigs bij de luiken van ons huisje.
Helaas is het vrouwtje verdwenen ;)

Het was vast geen gelukkig huwelijk.

De (ouder)slaapkamer.....

Oei, gaan we vanmiddag al weer richting la France en hebben we alles van de afgelopen vakantie nog niet eens op het blog staan.
Eerst zullen we dat bijwerken voordat er iets zal komen over het komende weekend.

Ik verwacht eerlijk gezegd niet dat dat heel veel zal worden, want we gaan zondag aan het eind van de middag weer naar huis. Misschien wordt het dus wel gewoon een lekker chill-weekend.

Langzamerhand werd het tijd om ook boven eens wat aan de slag te gaan.
We slapen met zijn vieren op een geïmproviseerde slaapkamer, maar we willen natuurlijk wel een eigen stekkie en dat geldt ook voor de boys.

Ik hoop uiteraard dat de trouwe lezers van dit blog niet op de troep zullen letten. ;)
We zullen nog wel even gezellig met zijn viertjes één kamer blijven bemannen/bevrouwen, maar de andere kamer krijgt inmiddels ook al een heel ander gezicht.
De kamer is bijna helemaal geïsoleerd en voorzien van gipsplaten.

Verder is er ook een begin gemaakt om de electricitetisvoorziening klaar te leggen. Het is de bedoeling dat we in de herfstvakantie de woning voorzien van nieuwe bekabeling en dergelijke.

Arie's broer zal dan een paar dagen langs komen om daarbij behulpzaam te zijn.

Want dat is iets waar we toch wat tegenop zien. Mede vanwege het feit dat we (Arie) daar wat minder thuis in is. Hij weet wel hoe het moet, maar heeft er toch liever iemand bij die er meer verstand van heeft. En dan is het handig dat je zo iemand in je familie kunt vinden toch?


Hmmmmm heerlijk, vanavond zijn we er weer. :)

Het is hier mooi.....

Elke keer dat we hier weer zijn vinden we de omgeving weer prachtig. Het is hier zo mooi.
De vorige keer waren het de schitterende koolzaadvelden, het mooie glooiende landschap.

Deze keer waren het de strobalen, de maïsvelden, met af en toe de zonnebloemvelden er tussendoor. Vincent van Gogh had hier schitterende schilderijen kunnen maken.
Oké die zien we in de Polder ook echt wel hoor, maar door de glooiingen, de bossen etc. lijkt het 100 keer anders.


Ondanks we geen van allen herfst en wintermensen zijn, verheugen we ons wel op de prachtige herfstkleuren die de bomen straks weer zullen gaan geven.
Jammer alleen dat de herfst daar ook bij hoort. :)
Alhoewel de eerste herfststormen ik (Liesbeth) ook niet zou willen missen. Maar het moet gewoon niet te lang duren. Zeker niet gezien het feit dat de herfst zich hier nu al lijkt in te zetten. :(

Of je rijdt opeens door een heel klein dorpje, op weg naar Châlons-en-Champagne, l'Epine genaamd. Blijkt daar toch een gigantische kathedraal te staan: Basilique Notre-Dame.
Echt een schitterend gebouw. Omdat we op de doorweg waren zijn we er niet in geweest, maar dat gaat zeker een keer gebeuren.

En in Châlons-en-Champagne waar we een shopdagje hielden, de prachtige vakwerkhuizen.

Het mag dus duidelijk zijn: Wij zijn hier nog lang niet uitgekeken.
We zijn overigens ook in Verdun geweest. Een prachtige stad. Helaas was de batterij van het fototoestel leeg. Maar gelukkig, ook daar zullen we nog wel weer naar toe gaan.

De schouw......

Nu niet denken dat het klussen daarbij is gebleven in de vakantie he?
Nee hoor, uiteraard is er nog meer gedaan.

Zo hebben we de schouw in de keuken aangepakt. Robin heeft het schilderwerk voor zijn rekening genomen..

Liesbeth verzorgde, met af en toe wat hulp van Arie, het timmerwerk.
En ook hier mag het resultaat er volgens ons weer wezen.












En denk trouwens ook niet dat Joran niks deed. Hij zorgde voor de houtbevoorrading. :)